คือเมื่อเรากำลังสวดมนต์อยู่จิตก็เกิดความปราโมทย์เกิดปิติความสุขความเมตตากรุณาในใจแต่ว่าจิตก็เห็นความเป็นจริงในขณะสวดนั้นว่าขันธ์ทั้ง 5 นั้นแยกออกจากกันความเลื่อมใสในพระพุทธเจ้าขณะสวดก็หายไปเพราะแยกออกมาแล้วว่าทั้งหมดก็เป็นแค่ขันธ์ที่ปรุงตามเหตุปัจจัย จิตจึงควานหาความเลื่อมใสที่ไม่ปรากฏขึ้นมา ก็เห็นว่าพระพุทธเจ้าที่มีแขนขานั้นเป็นแค่สัญญาและเป็นสิ่งขวาง
การเห็นธรรม การปรากฏของธรรมนั้นต้องพ้นจากตรงนี่ไป แต่จิตกลับยิ่งหดหู่เศร้าหมอง
และไม่รู้ว่าจะสวดไปทำไม อาศัยกำหนดรู้
ก็ไม่อาจล่วงพ้นได้ เพราะจิตไม่ละคลายจากการ คลำตามๆกัน เหนื่อยกับ วิตกนี้มากๆครับ
ชาวพุทธ สวดมนต์ เพื่ออะไร พระพุทธเจ้าคือสื่งขวางธรรม
การเห็นธรรม การปรากฏของธรรมนั้นต้องพ้นจากตรงนี่ไป แต่จิตกลับยิ่งหดหู่เศร้าหมอง
และไม่รู้ว่าจะสวดไปทำไม อาศัยกำหนดรู้
ก็ไม่อาจล่วงพ้นได้ เพราะจิตไม่ละคลายจากการ คลำตามๆกัน เหนื่อยกับ วิตกนี้มากๆครับ